Powszechnie wiadomo, że wszystkie drogi powinny prowadzić do Rzymu, ale gdy stolicę Cesarstwa Rzymskiego przeniesiono w IV wieku do Konstantynopola, również to miasto stało się punktem odniesienia przy pomiarze odległości w imperium. Podczas gdy w Rzymie rolę zerowego kamienia milowego odgrywał Milliarium Aureum, czyli Złoty Kamień Milowy, w Konstantynopolu zadane to przypadło Milionowi. Był to monument, od którego mierzono wszystkie odległości drogowe do miast cesarstwa. Obecnie skromne pozostałości tej struktury można oglądać w Stambule tuż przy wejściu do słynnej Cysterny Bazylikowej.

Każda metropolia powinna mieć swoją własną wielką aleję, która stanowiłaby nie tylko główną oś transportu, ale także przestrzeń, w której można świętować wielkie wydarzenia i procesje. Tak było również w przypadku starożytnego Konstantynopola i drogi zwanej Mese, od greckiego słowa oznaczającego środek. Łączyła ona centrum miasta, zaczynając od monumentu zwanego Milion, czyli znacznika zerowej mili dla Cesarstwa Wschodniorzymskiego, położonego bardzo blisko Hagia Sophii. Mese następnie podążała w idealnie prostej linii w kierunku zachodnim, łącząc główne fora miasta, najpierw Forum Konstantyna, następnie Forum Teodozjusza, a następnie rozgałęziała się na dwie odnogi, rozchodzące się w różnych kierunkach.

Budynek znany obecnie jako Meczet Bodrum czyli Meczet Piwniczny lub Meczet Mesiha Paszy to dawny bizantyjski kościół Myrelaion. Jest on skromną pamiątką po dawnym kompleksie pałacowym o tej samej nazwie, którego niezwykłe dzieje warto poznać jako ilustrację zagmatwanych losów zarówno mieszkańców, jak i budowli Konstantynopola.