W samym centrum stambulskiej dzielnicy Fatih, w sąsiedztwie siedziby prezydenta miasta, w niewielkim parku znajdują się skromne ruiny budowli, która w okresie świetności była największym kościołem Konstantynopola, wzniesionym na wzór Świątynia Salomona w Jerozolimie. Z tą budowlą wiążą się dzieje dwóch osób: świętego Polieukta, któremu była zadedykowana, oraz Juliany Anicji - jej fundatorki.

Wśród rozlicznych atrakcji historycznych Stambułu, Muzeum Mozaik Wielkiego Pałacu Konstantynopola wyróżnia się nie tylko wspaniale zachowanymi pamiątkami po dawnej stolicy Cesarstwa Wschodniorzymskiego, ale również zaskakująco małą popularnością wśród turystów. Muzeum to, położone tuż przy Meczecie Sułtana Ahmeda, popularnie znanym jako Błękitny Meczet, przyciąga zaledwie kilku turystów, którzy znajdą do niego drogę wśród stoisk z pamiątkami niewielkiego bazaru.

Miasto, zwane obecnie Stambułem, było kiedyś znane jako Konstantynopol, stolica potężnego Cesarstwa Wschodniorzymskiego czyli inaczej Bizancjum. Cesarze i ich dwór rezydujący w mieście wymagali odpowiedniego zakwaterowania, o rozmiarach i dostojeństwie odzwierciedlających ich siłę i majestat. Niestety, prawie nic nie zostało zachowane z Wielkiego Pałacu w Konstantynopolu, głównej rezydencji cesarskiej od 330 do 1081 roku, która służyła jako centrum administracji państwowej oraz jako prywatne kwatery rodzin władców. Większość z pozostałości tego pałacu znajduje się obecnie pod Meczetem Sułtana Ahmeda, znanym powszechnie jako Błękitny Meczet, i pod innymi zabudowaniami z czasów osmańskich. Jednak jedna część kompleksu pałacowego jest nadal widoczna nad ziemią, naprzeciwko wód Morza Marmara. Budynek ten, znany jako Pałac Bukoleon, znajduje się na południe od pozostałości Wielkiego Pałacu i na wschód od dawnego Kościoła Świętych Sergiusza i Bakchusa. Bukoleon, obecnie częściowo rozebrany, niegdyś służył jako prestiżowa nadmorska rezydencja cesarska.