Turhal, miasto położone w prowincji Tokat, to turecka "stolica buraka cukrowego". Ze względu na korzystne usytuowanie na żyznej równinie przeciętej rzeką Yeşilırmak miasteczko posiada prężnie działający przemysł przetwórczy, do sukcesu którego przyczynia się znacząco cukrownia. Została ona założona w 1934 roku, jako część szerszego planu rozruszania gospodarki młodej Republiki Tureckiej po latach kryzysu.

Historia

Niepozorne obecnie miasteczko posiada, jak to często bywa na terenie Anatolii, bardzo bogatą historię. Jego dzieje sięgają III tysiąclecia p.n.e., kiedy to na jego terenie istniała ważna forteca nazywana Talaura. Tamtejsze osadnictwo miało powiązania handlowe i kulturalne z Sumerami.

W czasach podbojów Aleksandra Macedońskiego region Turhal był okupowany przez armię macedońską, jednakże z powodu licznych powstań i buntów nie udało się jej uzyskać pełnej kontroli nad tymi terenami.

Następnie region Turhal znalazł się pod panowaniem władców Pontu, którzy postawili tu potężną fortecę, której pozostałości (dwie zrujnowane wieże i kilka tuneli) zachowały się do naszych czasów. Królowie pontyjscy toczyli nierówną walką z Imperium Rzymskim, która zakończyła się podbojem Pontu przez Rzym. Po zdobyciu fortecy w Turhal generał Pompejusz zburzył jej obwarowania. Dzięki powodzeniu kampanii Pompejusz otrzymał najpierw tytuł Magnus (Wielki). Udział w kampaniach przeciwko Królestwu Pontu brał również Juliusz Cezar, obdarzony za swoje zwycięstwa tytułem Ponticus (Pontyjski).

Po podziale Cesarstwa Rzymskiego w 395 roku n.e. Turhal przypadł Cesarstwu Bizantyjskiemu i został mianowany biskupstwem Ibora, które do dzisiaj tytularnie przynależy do kościoła rzymskokatolickiego. W czasach bizantyjskich region Turhal doświadczył kilku najazdów perskiej dynastii Sasanidów w IV i V wieku n.e., a w VIII wieku najeżdżali go Arabowie.

Pod panowanie tureckie Turhal dostał się w 1068 roku, kiedy to Daniszmendydzi podbili ten region Anatolii, a następnie przekazali go Seldżukom. Przejściowo, w XIII wieku, Turhal znalazł się pod panowaniem mongolskiej dynastii Ilchanidów, którzy przybyli z Azji Centralnej do Anatolii. W końcu Turhal przejęli Osmanowie w 1399 roku. Ich panowanie zaburzył jedynie najazd Timura w XIV wieku.

W XIX wieku Turhal stał się terenem osadnictwa uchodźców muzułmańskich z Bałkanów i Kaukazu, którzy przesiedlili się tu z powodu kurczących się w skutek klęsk militarnych granic Imperium Osmańskiego.

Turhal współcześnie

Obecnie Turhal najbardziej znany jest w Turcji ze wspomnianej powyżej cukrowni, wytwarzającej cukier z uprawianych w okolicy buraków cukrowych. Jednak na cukrowni nie kończy się profil ekonomiczny miasta. Znajdują się tu również zakłady włókiennicze, wytwórnia pasz dla zwierząt oraz mleczarnia. Duże znaczenie dla miasta mają okoliczne pokłady marmuru oraz powiązane z nimi zakłady kamieniarskie.