W okresie największej świetności Side, w II wieku n.e., do centrum miasta prowadziły od głównej bramy dwie szerokie ulice z kolumnadami. Droga biegnąca w kierunku południowym nie jest obecnie używana i na długim odcinku zarasta ją bujna roślinność. Droga prowadząca na zachód, do agory miejskiej, ciągle służy jako arteria komunikacyjna miasta. Zachowały się przy niej pozostałości sklepów oraz dawnych budynków mieszkalnych, które dają nam wyobrażenie o tym, jak żyło się w Side w okresie antyku.

Ulica kolumnadowa prowadząca na zachód miała szerokość 20 metrów i była wyłożona marmurowymi płytami. Wzdłuż ulicy znajdowały się portyki wyłożone mozaikami, a za tymi kolumnadami stały sklepy. Ulica wiodąca na południe również była wyłożona marmurem i wyposażona w portyki oraz pomieszczenia sklepowe.

Dwa najlepiej zachowane domostwa w Side nazywane są obecnie, z powodu charakterystycznych elementów architektonicznych, domem z perystylem i domem z konsolą. Oba budynki zostały wzniesione na podobnym planie, z wewnętrznym dziedzińcem (czyli perystylem), który otaczały pomieszczenia pełniące różne funkcje. Domy powstały w II lub I wieku p.n.e. i były zamieszkane do IV wieku n.e., a następnie opuszczone. W V lub VI wieku n.e. budynki gruntownie wyremontowano, a następnie ponownie zamieszkano.

Dom z konsolą położony jest po północnej stronie agory, za ciągiem sklepów znajdujących się wzdłuż ulicy kolumnadowej. Przypuszcza się, że te sklepy należały do właściciela budynku mieszkalnego. Na terenie domu z konsolą archeolodzy odkryli ozdobne wsporniki czyli właśnie konsole, które w przeszłości podtrzymywały górną kondygnację. Wyższe piętro domu nie zachowało się do naszych czasów, najprawdopodobniej z powodu pożaru.

Do domu z konsolą prowadziły dwa wejścia - od strony północnej i wschodniej. Niektóre z pomieszczeń w tym domu posiadały podłogi wyłożone mozaikami. Mieszkańcy domu żyli luksusowo, ponieważ zainstalowano w nim kanalizację oraz prywatną fontannę.

Dom z perystylem stoi na wschód od domu z konsolą. Posiada aż dwa wewnętrzne dziedzińce, a w czasach, gdy był zamieszkany, dom składał się z dwóch pięter. Druga kondygnacja wspierała się na wapiennych filarach. Również w tym domu podłogi wyłożone były mozaikami, a woda była doprowadzana systemem rur. Co więcej, domostwo wyposażone było w prywatną toaletę, co w czasach antycznych stanowiło wielką rzadkość.