Region:
Kiedy w II wieku n.e. rzymski generał Lukullus przybył do położonego nad Morzem Czarnym miasta Cerasos, napotkał w jego okolicach drzewa, których pyszne owoce zachęciły go do przewiezienia sadzonek na półwysep Apeniński. Od tamtych czasów cały świat poznał wiśnie - to od nich wywodziła się nazwa miasta.
Góry Pontyjskie w okolicach Giresun
Historia
Giresun zostało założone w VI wieku p.n.e. przez greckich osadników z Synopy (obecnie Sinop). Z biegiem lat miasto zdobywali Persowie, Rzymianie i Bizantyjczycy. W średniowieczu Giresun było drugim co do wielkości miastem należącym do Cesarstwa Trapezuntu.
W XIII wieku opanowali je Turcy Seldżuccy, po nich nastąpił najazd Mongołów, aż w końcu całe wybrzeże zostało w 1461 roku włączone do Imperium Osmańskiego przez Mehmeta II.
Nazwa
Początkowo Giresun nazywane było przez Greków Choerades lub Pharnacia, później znano je jako Kerasous lub Cerasos. Z tej nazwy pochodzi nazwa wiśni w wielu językach, w tym po angielsku (cherry), francusku (cerise) oraz hiszpańsku (cereza).
Czasy współczesne
Giresun jest stolicą prowincji o tej samej nazwie. Jej tereny posiadają dobrze rozwinięte rolnictwo - uprawia się tu zarówno wiśnie i orzechy włoskie, jak i orzechy laskowe. Te ostatnie dominują na rynku tureckim.
Samo Giresun, ze swoim odnowionym w latach 60-tych XX wieku portem służy jako centrum handlowe i logistyczne dla okolicznych wsi, ale samo pozostało niewielkim miasteczkiem.
Lokalna kuchnia jest charakterystyczna dla wybrzeża Morza Czarnego i wyróżnia się chlebem kukurydzianym (mısır ekmeği), zupą z buraków (pancar çorbası), ryżem z burakami (pancar diblesi) oraz licznymi potrawami zawierającymi sardele (hamsi).
Więcej informacji o Giresun znajdziecie w relacji Turcja dookoła.
Co warto zobaczyć:
- Dobrze zachowany zamek Giresun położony w centrum miasta.
- Wyspa Ares nazywana również wyspą Giresun - jedyna znacząca wyspa należąca do Turcji na Morzu Czarnym. Według legendy to na niej plemię wojowniczych Amazonek wybudowało świątynię poświęconą bogowi wojny - Aresowi.
- Muzeum Miejskie - zlokalizowane w XVIII-wiecznym kościele Gogora, z typową ekspozycją archeologiczno-etnograficzną.
- Kilka meczetów, w tym Hacı Hüseyin Cami oraz Kale Camii, jak również grobowiec Seyyid-i Vakkas.
- Mauzoleum Topala ("Kulawego") Osmana - niesławnego komendanta ochrony Mustafy Kemala Atatürka. Przeszedł on do historii jako morderca Ali Şükrü Beya - deputowanego z Trabzonu, który krytykował Mustafę Kemala. Gdy sprawa się wydała, Kulawy Osman został otoczony w swojej kryjówce i zabity. Jego ciało zostało wystawione w Ankarze na widok publiczny, a następnie pochowane w Giresun.
- Doroczny Międzynarodowy Festiwal Giresun Aksu - rozpoczynający się 20. maja i trwający 4 dni. Podczas festiwalu odbywają się koncerty, pokazy tańców tradycyjnych oraz wycieczki na wyspę Ares.
- Łąki wysokogórskie (yayla) - położone w Górach Pontyjskich, około 40 km wgłąb lądu od Giresun. Zachwycą miłośników wędrówek górskich oraz pięknych widoków.
Łąki wysokogórskie w Górach Pontyjskich
Jak dotrzeć?:
Autokarem: minibusami do sąsiednich miast Ordu i Trabzon. Autokarem dalekobieżnym ze Stambułu (16 godzin jazdy) i z Ankary (10 godzin).
Samochodem: jadąc z centralnej Anatolii od Sivas należy kierować się na miejscowość Zara (trasa nr E88/200), tam skręcić na północ w kierunku na Suşehri i dalej przez Şebinkarahisar do Giresun (trasa nr 865). W 2011 roku znaczne odcinki na trasie z Sivas do Şebinkarahisar były w remoncie i jechało się drogą nieutwardzoną. Za Şebinkarahisar droga wiedzie stromo pod górę i prowadzi aż na wysokość 2230 metrów n.p.m. (przełęcz Eğribel). Jest to droga górska, kręta, w zimie wymagane są łańcuchy na kołach. Całkowita długość trasy z Sivas do Giresun wynosi 276 km, a na przejazd należy przeznaczyć co najmniej 5 godzin (w lecie).
Jadąc z zachodu, ze Stambułu, trasa prowadzi malowniczym wybrzeżem Morza Czarnego, ale jej odcinek od Amasry do Sinop (trasa nr 010) to kręta droga górska, nieustannie remontowana z powodu obsuwających się do morza fragmentów asfaltu. Na tym odcinku średnia prędkość przejazdu nie przekracza 30-40 km/h. Długość trasy wybrzeżem wynosi 1145 km. Jeżeli chcecie poświęcić malowniczość na rzecz prędkości, to trasa śródlądowa wiedzie autostradą (trasa nr 80) ze Stambułu przez Izmit i Bolu, aż do Gerede (odcinek płatny). Dalej, nadal trzymając się trasy nr 80, jedzie się przez Merzifon i na wysokości Samsunu dociera na wybrzeże Morza Czarnego. Stamtąd wiedzie prosta droga do Giresun. Całkowita długość trasy wynosi wówczas 940 km.
Jadąc z Trabzonu, mamy do pokonania zaledwie 135 km, jadąc wzdłuż wybrzeża trasą nr 010.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz
