nie wiem czy jeszcze oczekujesz na odpowiedź, czy już podróżujesz, ale może komuś się przyda

podróżowalam po Turcji sama 5 miesięcy (w tym 2 miesiące na wschodzie), po tak długim czasie i różnorodności miejsc odwiedzanych / zamieszkiwanych dlużej, mogę jedynie powiedzieć "no wiesz... to zależy" - po takim czasie traci się skłonności do uogólnień, raczej mam świadomość, że cokolwiek powiem będzie to jedynie mały wycinek obrazu i jakieś przekłamaniem

polecalabym poczytanie blogów osób mieszkających w Turcji - stamtąd dowiedzialam się mnóstwo o drobiazgach, które ułatwiły mi życie, choć była to moja druga podróż do Turcji

mój przypadek świadczy o jednym - sama kobieta spędziła tam tyle czasu i wróciła cała i zdrowa

podstawowa zasada - szacunek dla mieszkańców - warto pamiętać, że jesteśmy tam gośćmi

wskazane obserwowanie zachowania mieszkańców, nie demonstrowanie na siłę  własnych nawyków, ja spotykałam się nieustannie z tolerancją, opieką, życzliwością, wszelką możliwą pomocą, ale zdarzyły się również sytuacje nieprzyjemne, nigdzie, nawet na własnej ulicy nie należy być tak zupełnie beztroskim

a co do pytań:

1. w zasadzie już odpowiedziałam :) mnóstwo osób podróżuje samotnie

uważaj na to samo, na co na ulicy w jakimkolwiek miejscu

2. przede wszystkim ciekawość, nie dziw się pytaniom o sprawy uchodzące u nas za osobiste, możesz za to zadać wszelkie pytania rozmówcy (jeśli zdążysz, bo zwykle sami opowiedzą), nawet o zarobki, cenę czynszu za sklep czy knajpkę, wiek, przyczynę rozwodu, poglądy polityczne (zalecane dopiero po 2 wypitych herbatach) itd itd

w miejscach bardzo turystycznych licz się z próbami naciągania, uważaj na agencje organizujące rozmaite "tour", a po słowach "ja chcę ci pomóc" uciekaj, niefajne sytuacje zdarzyły mi się wyłącznie ze strony starych wyjadaczy pracujących w turystyce od lat

"zwykli ludzie" uczyli mnie Turcji, wypiłam hektolitry herbaty i wysłuchałam mnóstwa opowieści, ktos powiedział mi - "fajnie się z tobą gada, bo zadajesz zupełnie inne pytania niż ludzie tutaj"

3. nie mają znaczenia, oni są muzułmanami, zakładają, że turysta jest chrześcijaninem i tyle (kwestia ateizmu może być nieco niezrozumiała), należy bezwzględnie przestrzegać zasad zachowania w miejscach "nacechowanych religijnie", a jest ich wiele różnych, sporo osób nie chodzi do meczetu, nie modli się, jednak mają bardzo silnie zakorzeniony szacunek do religii 

gdy miałam jakiekolwiek wątpliwości czy mogę zrobić zdjęcie, podejść gdzieś - pytałam, czasem na migi

wystrzegaj się robienia zdjęć osobom modlącym się i generalnie nie przeszkadzaj, poczekaj aż np. w meczecie będzie mniej osób / pusto, chodź sobie cichutko i powoli - twój szacunek będzie uszanowany

bardzo często ktoś podchodził do mnie i zapraszał do zwiedzenia pięterka, zakamarka, podejścia tam, gdzie turystom lub kobietom w zasadzie nie wolno

4. będąc w zeszłym roku w towarzystwie faceta korzystaliśmy z podwózek i trafialiśmy na świetnych ludzi

będąc sama w żadnym razie bym tego nie zrobiła - im dłużej tam byłam tym większą mam pewność, że kobieta "nigdy przenigdy" nie powinna, zdania innych podróżujących  - również mężczyzn - są podzielone

5. Iza chyba już odpowiedziała - ciężkie życie, patrzyłam często na te krawężniki, schody... 

jaką niepełnosprawność masz na myśli? taką, która moze utrudnić podróżowanie? generalnie wszelka pomoc jest wśród Turków odruchem znacznie silniejszym niż w naszym kraju - czy to jest odpowiedź? 

6. niechęć???????????? wręcz przeciwnie

w Środkowej Anatolii zapomnij jedynie o angielskim, bywałam w miastach turystycznych, w których w hotelu, przy kupowaniu biletów, w lokantach musiałam radzić sobie moim szczątkowym tureckim - moze w sezonie zjeżdżają studenci ze znajomością angielskiego do obsługi turystów, ale warto nauczyć się podstawowych słów, tolerancja i życzliwość dla "dukającego" turysty jest ogromna

spędziłam 9 dni w konserwatywnej Konyi i mam fantastyczne wspomnienia

2 miesiące na "konserwatywnym" wschodzie były bajeczne, ale tam to już naprawdę należy się dostosować - jeśli to zrobisz, docenią i nieba ci przychylą 

warto pamiętać o różnicach dotyczących stroju, poza miejscowościami nadmorskimi ludzie nie odsłaniają zbytnio nóg i ramion, mężczyźni nie chodzą po ulicy w rozciągnietych gaciach i podkoszulkach, rzecz jasna turyści traktowani są pod tym względem z dużą dozą tolerancji, ale - moja opinia - im mniej bedziesz odstawać strojem od mieszkańców, tym łatwiej nawiążesz kontakt

Generalnie (a jednak pokuszę się o uogólnienie) samotny turysta wzbudza bardzo pozytywne reakcje, chęć kontaktu, rozmowy, opiekunczość (często byłam np. pilnowana przez towarzystwo z autobusu, czy się nie zagubiłam, czy mi nic nie wypadło, czy znalazłam toaletę, czy coś zjadłam...), nie zliczę ile razy udzielano mi daleko idącej pomocy zupełnie bezinteresownie.

Wszędzie jednak mi przypominano: "sometimes people are bad, Anna"

Obserwuj i pytaj, pytaj, pytaj