Karaağaç

Współrzędne GPS: 41.655701, 26.522499

Region: 

Chociaż formalnie Karaağaç podlega administracyjnie miastu Edirne, jego wyjątkowe położenie oraz oddalenie od centrum Edirne sprawiają, że wygląda bardziej na odrębne miasteczko. Osada została zbudowana na planie regularnej siatki ulic, wysadzanych drzewami, wzdłuż których stoją zabytkowe posiadłości mieszkalne.

Ulica w Karaağaç
Ulica w Karaağaç

Nazwa Karaağaç oznacza dosłownie wiąz i dobrze oddaje wygląd oraz atmosferę tej spokojnej dzielnicy. W okresie okupacji greckiej (1920-1923) miasteczko nosiło nazwę Orestias, upamiętniającą antyczną tracką osadę położoną w pobliżu Edirne.

Drewniany dom w Karaağaç
Drewniany dom w Karaağaç

Wyjątkowość Karaağaç wynika z jego położenia na zachodnim brzegu rzeki Maricy (tr. Meriç). Dolny bieg Maricy stanowi granicę pomiędzy Grecją i Turcją, za wyjątkiem obszaru Karaağaç. Jest to więc jedyny turecki przyczółek po zachodniej stronie rzeki. Te niezwykły status Karaağaç uzyskało na mocy Traktatu w Lozannie, zawartego w 1923 roku. Na mocy tego traktatu Grecja przekazała teren Karaağaç Turcji, jako rekompensatę za zniszczenia wojenne.

Fontanna-wiatrak na wjeździe do Karaağaç od strony Edirne
Fontanna-wiatrak na wjeździe do Karaağaç od strony Edirne

Co warto zobaczyć: 

W Karaağaç znajdują się dwa ważne miejsca, które koniecznie trzeba zobaczyć podczas wizyty w miasteczku. Pierwszym z nich jest budynek dawnej stacji kolejowej, zbudowany w stylu późno-osmańskim w 1890 roku. Dawniej był to ostatni przystanek kolejowy w Turcji przed granicą. Zatrzymywał się na nim między innymi słynny Orient Ekspress. W 1971 roku powstał nowy dworzec kolejowy, w samym Edirne, i dawny budynek stracił swoją funkcję. Pamiątką dawnych czasów jest parowóz stojący za budynkiem.

Zabytkowa lokomotywa w Karaağaç
Zabytkowa lokomotywa w Karaağaç

Od 1998 roku dawny dworzec kolejowy w Karaağaç został przekazany Uniwersytetowi Trackiemu (tr. Trakya Üniversitesi). Początkowo władze uczelni przekształciły budynek w siedzibę rektoratu, a następnie przekazały Wydziałowi Sztuk Pięknych. Wstęp na teren kampusu Karaağaç jest darmowy.

Dawny budynek dworca kolejowego, obecnie Wydział Sztuk Pięknych
Dawny budynek dworca kolejowego, obecnie Wydział Sztuk Pięknych

Na terenie kampusu Karaağaç stoi również druga atrakcja turystyczna miasteczka. Jest nią pomnik upamiętniający podpisanie traktatu w Lozannie, nazywany Monumentem Lozańskim (tr. Lozan Anıtı). Pomnik ma formę trzech metalowych kolumn, z których najwyższa (36,45 metra) symbolizuje azjatycką część Turcji, średnia (31,95 metra) - część europejską, a najkrótsza (17,45 metra) - samo Karaağaç, jako jedyny fragment tureckiego terytorium po zachodniej stronie rzeki Marica. Pomiędzy kolumnami stoi kobieca postać, trzymająca w jednej dłoni arkusz symbolizujący traktat z Lozanny, a w drugiej ręce - gołębia czyli symbol pokoju i demokracji. Półokrąg, na którym stoi monument, oznacza morza oblewające terytorium Turcji.

Monument Lozański
Monument Lozański

Oprócz budynku dworca oraz pomnika w Karaağaç warto spędzić trochę czasu spacerując ulicami miasteczka i oglądając tradycyjne budynki drewniane. Można zatrzymać się w jednej z kawiarni, położonych naprzeciwko kampusu Uniwersytetu Trackiego.

Kawiarnie w okolicach kampusu Uniwersytetu Trackiego
Kawiarnie w okolicach kampusu Uniwersytetu Trackiego

Jak dotrzeć?: 

Na piechotę: w pogodny dzień warto wybrać się na spacer z centrum Edirne do Karaağaç. Trasa spaceru prowadzi od ulicy Saraçlar w kierunku południowo-zachodnim. Przy południowym końcu ulicy Saraçlar mija się teren, na którym w piątki odbywa się ogromny bazar. Później trzeba przejść przez tory kolejowe.

Rzeka Tundża
Rzeka Tundża

Za torami przekracza się rzekę Tundża, korzystając z zabytkowego mostu Ekmekçioğlu Ahmeda Paszy, zbudowanego w latach 1607-1615. Na obszarze pomiędzy rzekami Tundża i Marica znajduje się teren wypoczynkowy, na którym działa wiele restauracji, pubów i kawiarni.

Nowy Most nad rzeką Marica
Nowy Most nad rzeką Marica

Następnie przechodzi się nad rzeką Marica po zbudowanym w XIX wieku moście Meriç, nazywanym również Nowym Mostem. Po przejściu przez most dochodzi się do zabytkowej fontanny Hacı Adil beja, gubernatora Edirne, zbudowanej w 1904 roku.

Fontanna Hacı Adil beja
Fontanna Hacı Adil beja

Za mostami droga nazywana Karaağaç Yolu skręca nieco bardziej w kierunku zachodnim i prowadzi przez teren niezabudowany. Po lewej stronie mija się las miejski nazywany Söğütlük, będący popularnym miejscem wypoczynku wśród mieszkańców Edirne. Tuż przed Karaağaç mija się położony w lesie niewielki cmentarz, w którego centrum stoi pomnik upamiętniający ofiary wojen bałkańskich (tr. Balkan Savaşı Şehitleri Anısı).

Pomnik ofiar wojen bałkańskich
Pomnik ofiar wojen bałkańskich

Całkowita długość trasy tego spaceru wynosi 3,5 kilometra.

Publiczny transport: centrum Edirne połączone jest komunikacyjnie z Karaağaç linią autobusową oraz dolmuszami.

Taksówka: kurs taksówką z centrum Edirne do Karaağaç kosztuje około 10 TL.

Przejście graniczne: w Karaağaç znajduje się przejście graniczne z Grecją, nazywane Pazarkule - Kastanies.

Powiązane artykuły: 

Powiązane relacje: