Co warto wiedzieć, szlak przeszedłem prawie w całości: - Na pokonanie szlaku w całości trzeba przeznaczyć przeszło miesiąc. Dziennie z plecakiem należy liczyć, że da się pokonać około 20 kilometrów podawanych na drogowskazach. Mój GPS twierdził, że odległości faktyczne są większe niż na nich podane. - Jest to szlak o typowo wysokogórskim charakterze, nawet odcinki nadmorskie. Na wysokości 100 metrów człowiek czuje się jak w górach i bardziej bym je porównał stopniem trudności do Tatr. Normą są wędrówki kilkuset metrowymi przepaściami na dnie których morze rozbija się o skały. - Większa część szlaku wiedzie ścieżkami pasterskimi, jak też przez pastwiska. szlak ma raczej tendencję do unikania dróg. W każdym razie na pastwiskach należy bezwzględnie trzymać się znaków bo mają tendencję do nagłych skrętów. - Czy jest potrzebny namiot?? Ja szedłem z namiotem, jednak jeśli ktoś chce, bez problemów przy większym budrzecie może iść na lekko i korzystać z dużej ilości pensjonów na trasie, nawet w wioskach wysoko położonych górach. Turcy po drodze wręcz nagabują do zatrzymania się na czaj czy też na poczęstunek, jednak jest to tak zwana płatna gościnność. - Głównym problemem wędrując szlakiem jaki napotkałem to nawigacja, kiepska mapa, nawet ta dołączona do przewodnika autorki szlaku. Inne oglądane w Turcji to całkowita abstrakcja i hipoteza na temat szlaku. Ślad GPS do ściągnięcia po zakupie przewodnika też jest do niczego. Nie dość, że uszkodzony, to po naprawieniu go, na trasie okazuje się, że nie punkty pokazane w nim wcale nie pokrywają się z trasą wędrówki. W sumie jest to zbiór markerów niewiele wnoszących do nawigacji. Pewnie udostępnię na necie własne zapisy z GPSa - Znaki w terenie, z tym jest różnie. Raz jest ich bardzo dużo, a raz praktycznie nie widać. Znaki mają tendencję do zanikania na długich odcinkach dróg, jak też w większych miejscowościach. Mi największy problem sprawiało wydostanie się szlakiem z miast. Ogólnie wędrówka polega na ciągłym poszukaniu szlaku, o tyle śmieszne, że im trudniej tym z tym łatwiej, wówczas wędrówkę ułatwiają ślady naszych poprzedników. - Woda czy tez picie na trasie jest ważnym czynnikiem. Kto ma siłę kupi napoje w sklepie i da radę, jednak trzeba wziąć pod uwagę, że czasem trzeba będzie wodę uzupełniać w przydrożnych ujęciach, czy też ze strumienia. Czy warto wybrać się na szlak?? Niewątpliwie tak. Zapierające dech widoki, różnorodność mijanego krajobrazu oraz antyczne miejsca czynią go jednym z najpiękniejszych szlaków długodystansowych na świecie. Jednak do pokonania go wymagane jest doświadczenie.