Założenia projektowe - Dojazd – powrót, po prostu trasa.

Tym razem przyjmuję inną koncepcję przejazdu ale też i częściowo poruszania się w okolicy.

 Przede wszystkim krótsze czasy dziennych „przebiegów”. Wiadomo, to już nie te lata, gdy potrafiłem kręcić wolantem z małymi przerwami na posiłki, picie i inne czynności fizjologiczne – nawet 14 godzin.

Do tej pory zakładałem zakończenie jazdy na godzinę przed zapadaniem zmroku – teraz będzie to już więcej. Miejsca noclegowe zostaną tak dobrane, aby wcześniejszy przyjazd pozwolił na popołudniowy spacer = zwiedzaniu a jak nie uda się – to zwiedzanie będzie po śniadaniu.

Po prostu zbyt wiele miejsc jest na trasie, gdzie już wielokroć obiecywałem sobie - „no to następnym razem zatrzymujemy się i zwiedzamy”.

A co co chcę zwiedzać ? Tym razem mniejszy akcent na rozmaite starożytności choć i je mam na uwadze. Raczej ostatnio wciągnęło mnie ujmowanie momentów życia codziennego, migawki uliczne…

A trasa ?

Po tych kilku latach mogę pojechać bez mapy, mam ją w głowie.

Wersja zasadnicza – to unikając autostrad – pominę tą „słonecznikowo - kukurydzianą” czyli Serbię, choć pozostaje ona w rezerwie na okoliczność wystąpienia niespodziewanych trudności i przeciwieństw losu.

Jedną z odkładanych obietnic jest dwunoclegowy pobyt w jednym z bułgarskich monastyrów w okolicach Montany. Wiąże się to z zamiarem przetarcia nowego odcinka czyli budowanego chyba z 10 lat mostu na Dunaju w Calafat – Vidin.

Wpadniemy też do jednego z naszych ulubionych kurorcików bułgarskich a mamy ich 3 w zanadrzu.

Potem – znów tylko przeskok przez Stambuł, znów go odkładam na zaś, to znaczy na za rok. Gdy nie będę już zgłaszać planu urlopowego.

I korci mnie, by za Izmitem odbić na Yalowa.

To zaś wskazuje na Bursę. Muszę odszukać informacje, bo sobie przy poprzednich planach gdzieś zachomikowałem.

Dalej przez Inegol – tylko którą trasą do Kutahya ?

Przygotuję sobie opisy kilku małych miejscowości na trasie jako kandydatów noclegowych – niektóre wpadły mi w oko – jak na przykład Cay lub Mut.

Droga powrotna to będzie już i chłodniej i dnie coraz krótsze. Tradycyjnie objazdowe wakacje kończyliśmy spłukaniem kurzu podróżnego na węgierskich termach – mamy tam kilka ulubionych miejscówek – ot choćby Bogacs niedaleko Miskolca.

Reasumując – 50 % czasu na człapanie, drugie tyle na plażę i okolice Kizkalesi.

Czy to będzie można nazwać wojażem po Turcji – czas wykaże – coraz chętniej improwizujemy i na trasie ostatecznie komponujemy program.

I jeszcze jedna innowacja – zmieniamy osiołka, dotychczasowy dostał i tak za dużą szansę – jeszcze w zeszłym roku został przygotowany przez mechanika ( pana Andrzeja ) na trasę do Turcji. Jednakże los nie okazał się łaskawy – koszt ewentualnej wymiany wtrysków w prawie już 14 letniej Xsarze przekroczył jej całkowitą wartość notowaną na giełdzie.

To tyle na dzisiaj a i tak się rozpisałem, bo lekkie przeziębienie odwiodło mnie od wykorzystania wyjątkowo sprzyjającej pogody do porządków ogrodowych.