Odkrycie kopca nazywanego obecnie Tepecik Höyük zrewolucjonizowało wiedzę dotyczącą obecności Hetytów w zachodniej części Anatolii. Sam kopiec jest ciągle badany przez zespoły archeologiczne, ale informacje go dotyczące nie są bardzo rozpowszechnione poza Turcją, nie figuruje również na mapach samochodowych Turcji. Trafiliśmy na niego całkowicie przypadkowo, zachęceni kierunkowskazem umieszczonym w miejscowości Çine.

Kopiec Tepecik Höyük został zidentyfikowany w 1995 roku, podczas rekonesansu archeologicznego prowadzonego na terenie równiny Menderes, jednakże to odkrycie nie od razu przyciągnęło badaczy. Dopiero w 2001 roku profesor Sevinç Günel z ankarskiego Uniwersytetu Hacettepe przeprowadziła wstępne sondowanie, a w 2004 roku pod jej kierownictwem rozpoczęły się systematyczne prace wykopaliskowe, które trwają nieprzerwanie do chwili obecnej. Udało nam się z panią profesor nawet spotkać na terenie Tepecik Höyük i dzięki jej uprzejmości możemy zaprezentować unikalne zdjęcia z prowadzonych wykopalisk.

Kopiec położony jest około 3 km na zachód od centrum Çine oraz 1 km na wschód od potoku Çine czyli antycznej rzeki Marsyas. Powstał poprzez nagromadzenie się przez tysiąclecia kolejnych warstw osadnictwa. Obecnie wysokość pagórka wynosi 9 metrów, a jego podstawa ma w przybliżeniu wymiary 120 na 40 metrów.

Historia osadnictwa na terenie Tepecik Höyük sięga II tysiąclecia p.n.e. Z tego okresu pochodzą pozostałości muru obronnego otaczającego kopiec. Archeologowie znaleźli na terenie kopca wiele przedmiotów, które datowane są na środkową i późną epokę brązu. Należy do nich m. in. ceramika mykeńska oraz gliniane pieczęcie należące do Imperium Hetyckiego, przedstawiające hetyckich królów i książęta.

Poza obrębem murów obronnych odkryte zostały ślady jeszcze starszej osady, datowanej na epokę miedzi czyli chalkolit. Grobowiec z czasów późniejszych został niestety częściowo zniszczony przez rolnictwo. Części kopca uległy natomiast uszkodzeniu wskutek nielegalnych wykopalisk.

Na podstawie znalezisk z Tepecik Höyük można wnioskować, że była to osada łącząca wpływy kultur egejskich z zachodu oraz z centralnej Anatolii. Profesor Sevinç Günel twierdzi, że pieczęcie hetyckie wskazują na obecność i działalność Hetytów w zachodniej Anatolii. Te wpływy kulturowe sięgały na obszary położone na zachodnich krańcach państwa hetyckiego oraz poza nimi, na terenach tzw. państwa Arzawa.