Ayvacık

Współrzędne GPS: 39.600925, 26.400833

Region: 

Miasteczko w prowincji Çanakkale, położone w pewnym oddaleniu od wybrzeża morskiego. Z powodu swojej lokalizacji u podnóża gór - na wysokości 251 metrów n.p.m., miasteczko może zaskoczyć podróżników gwałtownymi zmianami pogody, a nawet ulewnym deszczem w środku lata.

Centrum Ayvacık

Z historią miasta związana jest opowieść o Ümmühan Hanım, pochodzącej z Tbilisi (obecna stolica Gruzji) właścicielki okolicznego zajazdu. Podczas wojny prowadzonej przez wojska osmańskie z irańską dynastią Safawidów w 1514 roku, Ümmühan Hanım poślubiła jednego z żołnierzy tureckich, którzy często zatrzymywali się w jej zajeździe i wraz z nim przeniosła się do Ayvacık. Odwiedzając lokalne wioski nakłaniała wieśniaków do przeprowadzki do Ayvacık, w ten sposób wspomagając rozwój miasta.

Pomnik Ümmühan Hanım w centrum Ayvacık

Obecnie 7,5 tysiąca mieszkańców czyni z Ayvacık niewielkie miasto, o mocno wiejskim charakterze. Zresztą jeszcze w latach 80-tych XX wieku John Freely w książce The Western Shores of Turkey pisał o Ayvacık, że to 'największa wieś w południowej części Troady'. Podobno ta okolica jest miejscem spotkań nomadów z zachodniej Anatolii, którzy przybywają do Ayvacık, aby świętować panayir czyli trwający cały tydzień wiosenny festiwal. Owi nomadzi nazywani Yürük prowadzą życie wędrowne, przemieszczając się konno i na wielbłądach wraz ze stadami kóz i owiec.

Centrum Ayvacık

Nomadzi spędzają zimę na nizinach położonych na wybrzeżach mórz Egejskiego i Śródziemnego, a wiosną ruszają ze stadami na tzw. yayla czyli wysokogórskie łąki w górach Taurus i innych pasmach górskich. Po drodze na pastwiska zatrzymują się, aby świętować tę coroczną migrację w starych anatolijskich miasteczkach targowych. Nazwa ich wiosennego święta pochodzi od greckiego słowa panegyria, które przejęli na swój użytek przodkowie Yürüków. Przybyli oni na tereny Anatolii po zwycięstwie Seldżuków nad wojskami bizantyjskimi pod Manzikertem w 1071 roku.

Informacje praktyczne

Noclegi i wyżywienie: w centrum miasteczka znajduje się Dom Nauczyciela (tel. +90 286 71 21 203), dysponujący 25 miejscami noclegowymi w 12 pokojach gościnnych. W 2012 roku cena za pokój 3-osobowy wynosiła 50 TL. Pokój był dość przestronny, z łazienką, ale bez klimatyzacji, która zresztą nie była konieczna. W pokojach jest dostępna darmowa sieć bezprzewodowa.

Dom Nauczyciela w Ayvacık

Śniadanie jest dodatkowo płatne (7,5 TL). Ładnie zagospodarowana restauracja w ogrodzie Domu Nauczyciela serwuje kilka dań, niestety zamówione przez nas zapiekane pieczarki (tr. kiremitte mantar) i zapiekany kurczak (tr. kiremitte tavuk) okazały się ładne z wyglądu, ale okropnie przesolone. Dodatkowo, cena za taki zestaw plus jedna sałatka i trzy małe wody wyniosła aż 36,50 TL! Zdecydowanie nie warto tak przepłacać.

Surówka podawana w restauracji Domu Nauczyciela w Ayvacık

Wypożyczalnia samochodów o nazwie Göktuğ (tel. +90 541-454-45-30) ma siedzibę naprzeciwko Domu Nauczyciela. Do wyboru oferuje kilka modeli Fiata oraz motocykle.

Wypożyczalnia samochodów w Ayvacık

Oprócz targu zakupy można zrobić w nowoczesnym sklepie samoobsługowym, położonym w samym centrum miasteczka. Należy on do sieci sklepów Uysal działających w prowincji Çanakkale.

Supermarket Uysal w Ayvacık

Co warto zobaczyć: 

W Ayvacık znajduje się historyczny meczet Ümmühan Hatun Camii, który został zbudowany na polecenie słynnej 'założycielki' miasta. Jej pomnik stoi w centralnym punkcie miasteczka.

Ayvacık i jego okolice słyną z wyrobu tradycyjnych dywanów o niewielkich rozmiarach, wytwarzanych przez lokalne społeczności, w tym przez potomków nomadów. 2 km przed Ayvacık na drodze do Çanakkale znajduje się siedziba tzw. Projektu Dobag czyli Projektu Badania i Rozwoju Naturalnych Barwników (tr. Doğal Boya Arıstırma ve Geliştirme Projesi). Ta inicjatywa, rozpoczęta w 1982 roku, ma na celu zachęcenie lokalnych wytwórców dywanów do wykorzystania wełny barwionej naturalnymi roślinnymi farbami. W budynku można zwiedzić wystawę oraz kupić dywany wykonane z takiego materiału. Ceny, chociaż wysokie, są korzystne w porównaniu z tymi, jakie trzeba zapłacić za podobne dywany na bazarach w dużych miastach. Jakość lokalnych produktów jest nadzorowana i gwarantowana przez Uniwersytet Marmara w Stambule, a każdy dywan posiada odpowiedni znak jakości oraz jest oznaczony symbolem wsi, z której pochodzi i osoby, która go wyprodukowała.

Co piątek odbywa się w Ayvacık duży targ wiejski, podczas którego zjeżdżają się okoliczni rolnicy, aby sprzedać warzywa, owoce oraz koszyki wytwarzane w formie rękodzieła. Wśród sprzedawców można zauważyć potomków nomadów, których wyróżniają satynowe płaszcze i jaskrawo kolorowe chusty na głowach u kobiet.

Targ w Ayvacık - koniec dnia targowego czyli piątek po południu

Ayvacık może być bazą wypadową do zwiedzania Assos, Babakale i świątyni Apollon Smintheion w Gülpınar.

Kierunkowskazy w Ayvacık prowadzące do okolicznych zabytków

Jak dotrzeć?: 

Autokarem: z Çanakkale (10 TL, 1,5 godziny jazdy).

Dolmuszem: z Ezine, Behramkale i Küçükkuyu.

Samochodem: ze stolicy prowincji Çanakkale należy jechać trasą E87 na południe, przez Ezine. Długość przejazdu to 70 km, ale ta droga prowadzi trasą oddaloną od wybrzeża Morza Egejskiego, a tym samym omija najciekawsze zabytki południowej części Troady (Assos, Babakale, świątynię Apollon Smintheion, Neandrię i Aleksandrię Troas). Aby je obejrzeć, należy wybrać dłuższą drogę, wzdłuż wybrzeża egejskiego.

Z kierunku wschodniego do Ayvacık można dojechać z Edremitu, tą samą trasą E87. Początkowy odcinek tej trasy prowadzi przez góry i jest nieco uciążliwy ze względu na duże natężenie ruchu ciężarowego i utrudnione wyprzedzanie spowodowane ostrymi zakrętami i tylko jednym pasem w każdym kierunku. Po 25 km, w okolicach Küçükkuyu droga schodzi na wybrzeże i wiedzie wzdłuż zatoki Edremit po całkowicie płaskim terenie, zabudowanym dość dokładnie miejscowościami letniskowymi. Całkowita odległość z Ayvacık do Edremitu wynosi 63 km.

Park imienia Atatürka w Ayvacık